فيلترينگ نبايد مردم را جريمه کند

فيلترينگ نبايد مردم را جريمه کند

نظر وزير پيشين ارتباطات و رئيس کنوني مرکز تحقيقات وب درباره فيلترينگ، يکي از نظرات جالب توجه در مورد فيلترينگ است که شايد امروز بيان مي‌شود اما بي‌شک مدت‌ها پيش از اين عملياتي شده است. دکتر تقي‌پور در پاسخ به سوالي مبني بر اين که "چرا انتخاب محتوا را نبايد بر عهده کاربر گذاشت؟" گفت: "بحث اين است که تکليف برخي چيزها مشخص است و در جامعه ضديت تام و تمام با ارزش‌هاي انقلاب دارند. چرا بايد اين گونه محتواها آزاد باشند؟ مگر مي‌توانيم محتواهايي را که کشورهاي اروپايي نام آن را تجارت گذاشته‌اند و ضد‌ارزش‌هاي ديني و انقلابي ما هستند آزاد بگذاريم؟ با شهامت آن‌ها را فيلتر مي‌کنيم. سامانه فيلترينگ هم در همه کشورهاي دنيا وجود دارد و در ايران نيز براساس ارزش‌هاي انقلاب اسلامي است. فيلم خلاف اخلاق را نمي‌توانيم منتشر کنيم و بايد شهامت داشته باشيم محتواهاي ضدارزش و ضداخلاق را فيلتر کنيم. براي اين کار هم نياز به ابزارهاي هوشمند داريم".

در اين پاسخ و پاسخ‌هاي مشابه (که تعداد آن‌ها کم هم نيست) بر چند موضوع تاکيد خاصي مي‌شود و مي‌توان از متن کلام، مفاهيم خاصي را دريافت کرد. اول اين که تا نام فيلترينگ مي‌آيد، محتواي غيراخلاقي به ميان کشيده مي‌شود در حالي که فيلترينگ محتواي غيراخلاقي تنها مشمول بخشي از فيلترينگ اينترنت مي‌شود. بعد از به ميان آمدن موضوعات غيراخلاقي (که بايد فيلتر شوند)، نتيجه به کل اينترنت تعميم داده مي‌شود. در حالي که اگر به فيلترينگ اعتراضي باشد، اين اعتراض به هيچ وجه متوجه فيلترينگ سايت‌هاي غيراخلاقي نبوده و نيست. ارتباط دادن موضوع فيلترينگ به انقلاب و مفاهيم ارزشي، نوعي سپر محافظ درست کردن براي دفاع از فيلترينگ است و در حقيقت استفاده ابزاري از انقلاب براي توجيه نظرات شخصي است در حالي که انقلاب به روشني خواستار آزادي مشروع است. ناتواني فني از فيلتر کردن محتواي نامشروع از محتواي مشروع در موارد بسياري منتهي به فيلتر شدن سايت‌هاي فراواني شده و تر و خشک را با هم سوزانده است. پس نبايد بهاي ناتواني فني خودمان را با هزينه کرد انقلاب جبران کنيم که مثلا "اين انقلاب است که فيلترينگ اين سايت را ديکته کرده است".

در جهان بسياري از کشورها فيلترينگ اعمال مي‌کنند اما بي‌شک فيلترينگ در هر کشوري اسلوب خاص خود را دارد. در اروپا و ايالات متحده هم فيلترينگ وجود دارد اما اين کشورها قبل از دست‌اندازي به ابزار فيلترينگ، از قدرت خود براي تحت فشار گذاشتن توليد کنندگان محتوا استفاده مي‌کنند. در واقع تا زماني که راهي براي تغيير وب سايت و فراهم کردن شرايط و قانوني کردن محتواي يک سايت وجود داشته باشد، دليلي براي اعمال محروميت بر عموم مردم نيست بلکه اين گردانندگان سايت‌ها هستند که حق ندارند هر محتوايي (که مغاير با قوانين کشوري باشد) در کشورها ارائه کنند. کشورهاي اروپايي با اقتدار فيسبوک، گوگل، ياهو و مايکروسافت را به زانو درآوردند و قوانين مورد نظر خود درباره حريم شخصي را به اين سايت‌ها تحميل کردند. در واقع اين شهامت واقعي است که دولت قبل از اعمال قدرت بر مردم، تلاش خود را براي اعمال قدرت و ارتباط با ارائه دهندگان خدمات در خارج از کشور به کار بسته باشد و دست آخر، اگر اين تلاش به نتيجه نرسيد، فيلترينگ به عنوان جريمه‌اي براي سايت متخلف منظور شود. اين در حالي است که فيلترينگ ايران بيشتر مردم را جريمه و بازار فيلترشکن‌ها را داغ و داغ‌تر مي‌کند. در تمام سال‌هاي گذشته (از جمله در دوره وزارت دکتر تقي‌پور) تاکيد بر استفاده از روش‌هاي سلبي بوده و به همين دليل توان کشور براي آزمودن راه‌هاي ديگر به غير از فيلترينگ افزايش پيدا نکرده است. حال که اينترنت از يک ابزار ارتباطي به يک نياز ضروري تبديل شده، تازه مسئولان بايد به فکر راه‌هاي ديگر باشند، در حالي که سازهاي مخالف فراواني براي آزمودن هر روش ديگري در کشور شنيده مي‌شود.

منبع: [ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذا الرابط]